 |
 |
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|
||
 |
||
 NAZIM
İLE PİRAYE |
||
|
Nazım Hikmet yaşamı boyunca bir çok kez aşık oldu.Nazım'
ın en güzel aşk şiirlerinin yazdığı, en uzun süre evli kaldığı kadın
ise Piraye'ydi. Nazım Hikmet ile Piraye'nin aşkı dillere destan
oldu. Nazım hapse girince bu aşk daha da güçlendi. Büyük şair, 13
yıl süren mahpusluğun son demlerine yaklaştığı zaman bu kez Münevver
Andaç'a aşık oldu. Piraye ise Nazım'a duyduğu büyük aşka rağmen
aradan çekilmek zorunda kaldı. |
||
|
|
||
|
MEKTUP |
||
| Sevgili! Bütün bir uykusuz geçen geceden sonra sana bu mektubu sabah sabah yazıyorum.Oğlumla beraber çıkarıp gönderdiğiniz resim uyutmadı beni.Niçin uyutmadı?Neden uyutmadı? Bu niçine nedene cevap vermek için baştanbaşa bir şiir kitabı yazmak lazım. O kitap günün birinde yazılacaktır.Şimdi muhakkak olan bir şey varsa bütün bir gece uyumadığımdır. Bana aşk mektubu gönder diyorsun şimdiye kadar gönderdiklerimin çoğu neydi zaten.Sen benim gözlerimin içine bakarak bir kere olsun seni seviyorum dememişsindir. Ben her yerde her zaman yıldızlı bir denizin üstünde çam agaçlı bir balkonda olsun, karanlık yalnız senin gözlerinin ışıltısını gördüğüm ılık bir odada , bir hapishanenin görüşme yerinde olsun ,mektupla olsun, mektupsuz olsun , nesirle olsun şiirle olsun ,içimden her gelişte sana seni seviyorum demişimdir. Ben aşk mektubu yazmasını beceremedim sen yazda bana model olsun diyorsun.Buranın ölçüsüyle böyle bir mektup için üç sene yatılır billahi…Zati sen benden daha iyi şairsin ,sen benden çok daha derinsin yavrum.Ben belki daha sanatkarım. Benden emin olmam beni öyle bahtiyar öyle mağrur kıldı ki…Bir binbir gece şehrinin altın kakmalı kapılarından muzaffer girmiş bir eski kahramanı gibi hissediyorum kendimi… Nazım |
||
|
|
||
|
KARIMA MEKTUP
|
||
11/kasım/1933 Bursa Hapishanesi Bir tanem! Son mektubunda: Başım sızlıyor yüreğim sersem! diyorsun."seni asarlarsa seni kaybedersem";diyorsun;"yaşayamam!"Yaşarsın karıcığım,kara bir duman gibi dağılır hatıram rüzgarda;yaşarsın,kalbimin kızıl saçlı bacısı en fazla bir yıl sürer yirminci asırlılarda ölüm acısı. Ölüm bir ipte sallanan bir ölü.Bu ölüme bir türlü razı olmuyor gönlüm.Fakat emin ol ki sevgili;Zavallı bir çingenenin kıllı ,siyah bir örümceğe benzeyen eli geçirecekse eğer ipi boğazıma,mavi gözlerimde korkuyu görmek için boşuna bakacaklar Nazım a! Ben alacakaranlığında son sabahımın dostlarımı ve seni göreceğim ve yalnız yarı kalmış bir şarkının acısını toprağa götüreceğim. Karım benim!iyi yürekli altın renkli gözleri baldan tatlı arım benim: ne diye yazdım sana idamımın istendiğini daha dava ilk adımda ve şalgam gibi koparamıyorlar kellesini adamın. Haydi bunları boş ver bunlar uzak bir ihtimal!Paran varsa bana fanila bir don al,tuttu bacağımın siyatik ağrısı,ve unutma ki daima iyi şeyler düşünmeli mahpusun karısı Nazım |
||
|
|
||
|
PİRAYE İÇİN
|
||
| Ne güzel şey hatırlamak seni; ölüm ve zafer haberleri içinden, hapiste ve yaşım kırkı geçmiş iken... Ne güzel şey hatırlamak seni: Ne güzel şey hatırlamak seni, Ne güzel şey hatırlamak seni. Ne güzel şey hatırlamak seni: NAZIM HİKMET |
||
|
|
||
|
PİRAYE İÇİN YAZILMIŞ 21-22 ŞİİRLERİ
|
||
| 22 Eylül 1945
Kitap okurum:
O şimdi ne yapıyor O şimdi ne yapıyor, O şimdi ne düşünüyor,
En güzel deniz:
Seni düşünmek güzel şey
Dağın üstünde:
Bulutlar geçiyor: haberlerle yüklü, ağır. NAZIM HİKMET |
||
|
|
||
|
PİRAYE İÇİN YAZILMIŞ SAAT ŞİİRLERİ
|
||
|
MEKTUP 01
|
||
|
Saat dört NAZIM HİKMET |
||
|
|
||
| MEKTUP 02 | ||
| Bir akşamüstü oturup hapisane kapısında rubailer okuduk Gazalî'den: 'Gece: büyük lâciverdî bahçe. Altın pırıltılarla devranı rakkaselerin. Ve tahta kutularda upuzun yatan ölüler. Bir gün eğer, Bir akar su getirsin Gazalî'yi sana: Birikip sıçramalar. Ve büyük lâciverdi bahçede Bilmiyorum, neden Şeker Ali yukarda, koğuşta bağlama çalıyor. Beni unutma Hatçem... NAZIM HİKMET |
||
|
|
||
| MEKTUP 03 | ||
| Bugün çarşamba: - biliyorsun - Çankırı'nın pazarı. Demir kapımızdan geçip kamış sepetimizde bize kadar gelecek yumurtası, bulguru, yaldızlı, mor patlıcanları... Dün köylerden inenleri seyrettim: NAZIM HİKMET |
||
|
|
||
| MEKTUP 04 | ||
| Sıcaklar bildiğin gibi değil ve ben ki yalı uşağıyım, deniz ne kadar uzak... İkiyle beş arası Geceleri birdenbire rüzgâr çıkıyor. Bir zelzele olabilir. NAZIM HİKMET |
||
|
|
||
| MEKTUP 05 | ||
| Saat beşte akşam oluyor: insanın üstüne doğru yürüyen bulutlarla. Yağmur taşıdıkları belli. Birçoğu elle tutulacak kadar alçaktan geçiyorlar... Bizim odanın yüz mumluğu, terzilerin gaz lambası yandı. Terziler ıhlamur içiyorlar... Kış geldi demektir... Üşüyorum. Fakat kederli değilim. Yalnız bize mahsus bir imtiyazdır: kış günleri hapisanede, sade hapisanede değil, bu kocaman bu ısınası bu ısınacak dünyada üşüyüp kederli olmamak... NAZIM HİKMET |
||
|
|
||
| MEKTUP 06 | ||
| Bu geç vakit bu sonbahar gecesinde kelimelerinle doluyum; zaman gibi, madde gibi ebedî, göz gibi çıplak, el gibi ağır ve yıldızlar gibi pırıl pırıl kelimeler. Kelimelerin geldiler bana, yüreğinden, kafandan, etindendiler. Kelimelerin getirdiler seni, onlar : ana, onlar : kadın ve yoldaş olan... Mahzundular, acıydılar, sevinçli, umutlu, kahramandılar, kelimelerin insandılar... NAZIM HİKMET |
||
|
|
 |
   |
 |